یکی از انواع شرکت های تجاری که در بین شرکت های ثبت شده چه در داخل ایران و چه در خارج از ایران دارای اعتبار بسیار بالایی است شرکت های تضامنی می باشند . این شرکت ها به دنبال اعتبار و نامی از شرکا و موسسین خود به وجود می آیند و به دلیل اینکه تمام مسئولیت و بدهی های شرکت را موسسین در بدون تاسیس ضمانت می کنند نسبت به سایر شرکت های تجاری دارای ریسک بالاتری هستند.

یک شرکت تضامنی برای اینکه به ثبت برسد باید سلسله قوانین و مقرراتی را در نظر گرفته و متناسب با شهرت و اعتبار فرد به ثبت برسد . این شرکت ها حتی در خارج از ایران نیز از اهمیت بالایی برخوردار هشتند و افرادی که خواهان ثبت شرکت هستند و از اعتبار خود در بین مشتریان داخلی و خارجی خود اطمینان کافی را دارند بهترین حالت برای ثبت شرکت برای آنها ثبت شرکت تضامنی می باشد .

در زیر به نکته های مهم در خصوص شرکت های تضامنی و اصول و برخی از قوانین این شرکت ها خواهیم پرداخت :

شرکت های تضامنی با مشارکت دو شریک که ضمانت فعالیت های شرکت را بکنند به ثبت می رسد . البته دو نفر تنها حداقل تعداد نفرات برای مشارکت در این گونه از شرکت ها می باشد و می تواند سقف نفرات موسس تا هر اندازه و بدون محدودیت افزایش یابد .
موسسین شرکت های تضامنی باید این نکته را در نظر داشته باشند که در صورتیکه شرکت به مشکل بربخورد و مشکلاتی برای شرکت به وجود بیاید باید مسئولیت همه بدهی ها و تعهدات شرکت را تقبل نمایند . بنابر این قانونا یک نفر از شرکا هم حتی باید همه تعهدات را پاسخگو باشد و کم بودن و زیاد بودن شراکت او در شرکت مانع رفع این مسئولیت از او نخواهد بود .
سرمایه تعریف شده ای برای این شرکت ها در قانون وجود ندارد . در واقع قانون گذار به دلیل اینکه این شرکت ها اعتبار خود را از نفرات و موسسین شرکت دریافت می کنند حداقل سرمایه ای برای این شرکت ها تعریف نکرده است. ولی پر واضح است یک شرکت تضامنی هم برای داشتن فعالیت متناسب با موضوع ثبتی خود به مقداری سرمایه نیاز دارد که این سرمایه را باید شرکا و موسسین با هم و بصورت توافقی تادیه نمایند . ولی بدون وجود این سرمایه هم شرکت را می توان در اداره ثبت شرکت ها به ثبت رساند .
شرکت های تضامنی الزامی هم برای تعریف بازرس در شرکت خودشان ندارند . مسئولیت بازرسی در شرکت های تضامنی با خود شرکا و بصورت توافق فی ما بین آنها می باشد . ولی در این خصوص باید حتما نحوه بازرسی و حتی اگر بازرسی قرار است تعیین شود در شرکتنامه درج شود .
تنظیم سند شرکتنامه برای شرکت های تضامنی الزامی است و بدون این سند نمی توان شرکت را به ثبت رساند . در این سند باید نحوه شراکت بین شرکا ، میزان سرمایه هر شریکع ، نحوه تقسیم سود و زیان شرکت ، سال مالی ، تعداد موسسین و شرکا و هرگونه توافق دیگر بین شرکا حتما منظور گردد و بعدا به اتفاق همه شرکا تایید شود .
شرکت های تضامنی از نوع شرکت های سرمایه ای محسوب نمی شوند و در قانون آنها را شرکت اشخاص می دانند چرا که شرکت های تضامنی اعتبار لازم را از نفرات موسس دریافت می کنند . بنابراین سرمایه این شرکت ها هم بصورت سهامی بین شرکا تقسیم نمی شود . این شرکت ها سرمایه آورده شده را بصورت سهم الشرکه ای در بین خود تقسیم می کنند .
چنانچه آورده یکی از شرکا آورده غیر نقدی باشد باید برای این آورده تقویم نامه ای تنظیم شود . این تقویم نامه میزان آورده را با سهم الشرکه تعیین می کند . برای این منظور بهتر است از کارشناس رسمی دادگستری کمک دریافت شود ولی الزامی برای این موضوع نیست و چنانچه شرکا در خصوص میزان آورده و میزان سهم الشرکه تخصیص یافته توافق نماید می توانند خودشان هم برای این موضوع اقدام نمایند .
هر شرکت تضامنی برای اینکه به ثبت برسد ابتدا باید صورتجلسه ای از مجمع عمومی موسسن داشته باشد که در آن باید موسسین نفرات هیئت مدیره ، نفرات دارای حق امضاء مجاز ، نفرات بازرس و همچنین اسناد لازم را تهیه و تائید نموده باشند .
همچنین باید یک صورتجلسه از هیئت مدیره هم به انضمام سایر مدارک برای اداره ثبت شرکت ها ارسال شود که اطلاعاتی موجود در آن باید شامل تعیین تکلیف مدیر عامل و سمت های مورد نیاز در هیئت مدیره بوده و سایر اهداف و برنامه های اجرایی شرکت و تصمیم هایی دیگر بوده که مورد تائید همه اعضا قرار گرفته باشد .
شرکت های تضامنی را باید افرادی که سابقه سوء پیشینه کیفری ندارند به ثبت برسانند. به همین منظور ارائه گواهی عدم سوء پیشینه بسیار حائز اهمیت می باشد و هر فرد شریک در این شرکت ها به همراه مدیران منتخب باید این گواهی را تهیه و ارائه نمایند .
مدیریت در شرکت های تضامنی بر عهده خود نفرات موسس شرکت می باشد و باید از بین خودشان یک نفر را به عنوان مدیر عامل انتخاب نمایند . البته می توان این مدیر را هم از بین نفرات غیر شریک تعیین کرد ولی منوط به اینکه این فرد مورد تایید همه شرکا باشد و همه در این مورد توافق نمایند .
مدت میزان مدیریت نفرات تعیین شده در شرکت های تضامنی به عنوان مدیر محدودیتی از نظر زمانی ندارد . این افراد با توجه به خواست و تایید سایر شرکا می توانند تا زمانیکه سایر شرکت ترجیح بدهند به سمت خود ادامه بدهند و در هر زمان که شرکا تصمیم به تغییر در مدیریت بگیرند با توافق همه شرکا این موضوع امکانپذیر خواهد بود .
مدیر عامل منتخب در شرکت های تضامنی باید شرایط لازم را برای مدیریت در این شرکت ها داشته باشد . داشتن سلامت عقلی و روانی و حداقل سن قانونی برای این فرد از اهمیت بالایی برخوردار می باشد .
یک شرکت تضامنی پس از اینکه به ثبت رسید و همه مدارک و مستندات لازم را مانند کد اقتصادی و دفاتر پلمپ مالیاتی را دریافت نمود به عنوان یک شخصیت حقوقی کاملا قانونی می تواند به فعالیت خود ادامه دهد .
انتخاب موضوع فعالیت در شرکت های تضامنی محدودیتی ندارد . هر چند بیشتر شرکت های تضامنی در حوزه مالی و ارزی و اعتباری فعالیت دارند ولی در سایر موضوعات اعم از خدماتی و تجار یو تولیدی هم به کرات به ثبت رسیده و فعالیت خود را آغاز کرده اند .
هر گونه تغییرات در شرکت های تضامنی منوط به رضایت سایر شرکا و مجامع عمومی بصورت فوق العاده می باشد . این تغییرات می تواند افزایش یا کاهش سرمایه ، تغییر آدرس و محل شرکت ، تغییر مدیران ، تغییر نفرات صاحب امضاء مجاز ، تغییر در شرکا و … باشد . البته باید در نظر داشت که این تغییرات را باید حتما در اداره ثبت شرکت ها منظور کرد و این اداره باید در جریان همه انواع تغییرات شرکت قرار بگیرد .
برای افزایش سرمایه در شرکت های تضامنی باید یا میزان سهم الشرکه شرکا را افزایش داد و یا تعداد شرکا را بیشتر کرد .
نقل و انتقال سهم الشرکه و یا خروج هر یک از شرکا از شرکت های تضامنی بدون رعیات توافق همه اعضا و شرکا غیر قانونی و نامعتبر خواهد بود و مادامیکه حتی یکی از شرکا در خصوص خروج شریک دیگری رضایت نداده باشد شراکت وی پا بر جا خواهد ماند .
شرکت های تضامنی هم می توانند با اعتبار نامحدود و هم بصورت محدود به ثبت برسند . لذا در صورتیکه محدودیت شرکت به اتمام برسد شرکت از درجه اعتبار خارج خواهد بود .محدودیت این شرکت ها هم می تواند از نظر مدت اعتبار باشد و هم می تواند از نظر محدودیت موضوعی باشد و در صورت اتمام موضوع فعالیت شرکت به کار خود پایان دهد .
مرجع ثبت شرکت های تضامنی اداره ثبت شرکت ها می باشد و هر گونه تغییرات را نیز باید د راین اداره ثبت کرد . این مرجع در تمامی ایران شعبی را به منظور رفاه حال متقاضیان ثبت شرکت برقرار کرده است .
شرکت های تضامنی از روزگار قدیم به نوعی وجود داشته اند . افرادی که به دلیل شناخته شده در حرفه و تخصصی و بدون نیاز به داشتن سرمایه ای مشخص فعالیتی را بریا گروهی و یا فردی عهده دار می شدند و سپس در قبال آن مزد و مبلغی را دریافت می کردند .

شرکت های تجاری با هدف به دست آوردن سود و اعتبار بیشتر به ثبت رسیده و با آورده های اغلب اندکی افق های دوری و بلندی را برای خود متصور شده و با تلاش و پشتکار خودشان سعی می کنند به این افق و آینده دست پیدا کنند . در واقع بدون داشتن این آینده و چشم اندازه فعالیت شرکت بی هدف می شود و نیازی به توسعه و تلاش اضافی در برهه ای از فعالیت شرکت ممکن است بی معنا و پوچ شود .

از این حیث اغلب افراد پس از ثبت شرکت و یا موسسه غیر تجاری خود در اولین جلسات خود صورتجلسه ای را در بین خود تنظیم می کنند که اصل و دیدگاه کلی شرکت را مورد بررسی قرار می دهد و به آنچه به در تلاش هستند به دست بیاورند تکیه دارد .

پس از ثبت شرکت چشم انداز موسسین شرکت در غالب فعالیت ها و نظارت اولیه هیئت مدیره و پیگیری ها و تسهیل سازی و ارائه مجوز های لامزتوسط مجمع عمومی و مجمع عمومی بطور فوق العاده انجام می شود . هیئت مدیره موظف می شود تمامی اهداف و برنامه های مورد نظر برای رسیدن به این خواسته ها را ارائه نموده و در راه اعطلای به این اهداف برنامه ریزی های لازم را صورت دهد .

لذا قانون برای ثبت شرکت اولویت را به تشکیل مجمع عمومی موسسین داده تا در غالب این مجمع ابتدا تمامی اسناد و مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت و یا موسسه غیر تجاری و یا تعاونی تهیه و توسط همه موسسین تایید شود و سپس برای رسیدن به خواسته های خودشان برنامه ها و خط مشی لازم را تهیه نموده و به هیئت مدیره ای که در همین جلسه انتخاب می شوند ارائه نمایند .

دلیل تاکید قانون به انتخاب هیئت مدیره و سپس اینکه این مدیران منتخب وظایف خود را در یک شرکت تازه تاسیس بپذیرند این است که شرکت های تازه تاسیس برای رسیدن به خواستگاه خود نیازمند رهبری این الگو و خط مشی در داخل شرکت می باشند و افرادی باید این موضوع را پیگیری و سوق دهی نمایند و از این رو باید بپذیرند که توانایی و علاقه و زمان مدیریت این امور را خواهند داشت و تمام مسئولیت ان را خواهند پذیرفت .

البته از آنجایی که رهبری کارکنان و نفرات اجرایی شرکت تنها باید با یک نفر انجام شود و وجود نفرات متعدد در داخل سازمان و شرکت باعث آشفتگی و عدم تمرکز شرکت می شود هیئت مدیره منتخب باید از بین خود یک نفر مدیر عامل را هم انتخاب نمایند. البته این موضوع می تواند توسط مجمع عمومی موسسین در بدو تاسیس شرکت و یا توسط مجمع شعمومی فوق العاده در زمان های دیگر اتفاق بیافتد .

مدیر عامل شرکت های مختلف اعم از سهامی و غیر سهامی این وظیفه را دارد که زیر نظر هیئت مدیره رهبری کادر اجرایی شرکت را عهده دار بوده و خواسته های هیئت مدیره و مجمع عمومی را در شرکت رهبری و اطلاع رسانی نماید. مدیر عامل منتخب در شرکت های سهامی الزاما باید از نفرات موسس و دارای سهام شرکت باشد و در شرکت های اشخاص هم به همین شکل البته با این تفاوت که در شرکت های اشخاص می شود مدیر عامل را با توافق شرکا از خارج از شرکت هم به عنوان مدیر انتخاب کرد .

نهایتا مدیرعامل به عنوان نماینده هیئت مدیره و مسئول اصلی فعالیت های شرکت در طول مدت فعالیت خود باید خط مشی شرکت را به بدنه شرکت ابلاغ و در راه رسیدن به این خط مشی که همین چشم انداز مورد نظر موسسین است باید اهداف کلانی تعریف شود . چنانچه مدیر عامل نخواهد بر مبنای فعالیت های گسترده تعریف شده دیگر زمان زیادی را برای این منظور صرف نماید باید یک نفر از مدیران اجرایی شرکت را به عنوان نماینده مدیریت در شرکت تعیین نماید تا در برهه های زمانی مختلف اهداف کلان شرکت را با برقراری جلسات و تعریف اهداف خرد و برنامه های عملیاتی مورد نیاز برای دستیابی به اهداف کلان مدیریت نماید .

وقتی عده ای اقدام به ثبت شرکت می کنند در درجه اول اهداف کلی تری را دنبال می کنند . به عنوان مثال اهداف کلان اولیه شرکت می تواند رسیدن به فروش و داشتن عده ای مشتری ثابت، انتخاب کارکنان و افراد متعهد و توانا، چیدمان نفرات بر اساس توانمندی ها، رسیدن به سقف فروش کم ولی سود ده و … اما در ادامه و پس از حصول این اهداف و به منظور داشتن یک روند صحیح رو به رشد و بهبود مستمر در شرکت نیاز است تا اهداف بازنگری و اهداف با خواسته های کمی بیشتر برای شرکت تعریف شوند .

اهداف باید به صورت تکاملی باشند و از هم منفک نشده باشند . به این منظور که برای رسیدن به یکی از بند های خط مشی و چشم انداز شرکت باید هدف خردی تعریف تا موضوعی شکل بگیرد و پس از آن باید این موضوع در طول زمان و با اجرای اهداف تکمیلی به رشد و توانایی لازم دست پیدا کند و نهایتا در زمانی بتواند به آن دیدگاه مورد نظر نائل شود .

همچنین چشم انداز شرکت اصولا یک موضوع است . مثلا “رسیدن به درجه تعالی فروش در منطقه جهانی ” اگر اهداف موضوعات متفاوتی را پیگیری نمایند به خط مشی ها و چشم انداز های مختلف شرکت را رهنمود می کنند . از این رو باید شرکت بتواند هدف ها را در یک راستا و به منظور یک دیدگاه و چشم انداز برنامه ریزی نماید و در سایه این اهداف تمامی کارد و ملزومات شرکت را تهیه و مدیریت نماید .

اهداف کلان باید با استفاده از شاخص هایی در طول زمان سنجش و اندازه گیری شوند . به همین دلیل باید اهداف خرد شوند تا این سنجش و اندازه گیری واقعی تر شود . اهداف خرد هم باید به منظور مدیریت صحیح تر و همچنین مشخص شدن نفرات مرتبط با آن به ترتیب برنامه های عملیاتی چیدمان شوند .

با ثبت شرکت و تعیین چشم انداز باید زمانی را هم برای رسیدن به این چشم انداز تعریف کرد. مثلا چشم انداز شرکت را 5 ساله ، 3 ساله و یا 10 ساله مقرر می کنند . در راستای این چشم انداز شرکت اهداف و برنامه های کلان با طول مدت زیاد برقرار می کند . مثلا چشم انداز 5 ساله می تواند هدف کلان 5 ساله و یا دو هدف کلان 3 و 2 ساله را داشته باشد . اهداف کلان باتقسیم به اهداف خرد زمان های خردی هم پیدا می کنند . یک هدف کلان 5 ساله می تواند 5 هدف خرد 1 ساله داشته باشد و 1 هدف خرد 1 ساله باید برنامه های عملیاتی متناسب با این طول دوره را داشته باشد .

باید شرکت بداند در هر ماه و حتی روز به دنبال چه چیزی است و این موارد در قالب همان شاخص های تعیین شده ارزیابی شود . سلسله توالی انجام این برنامه های عملیاتی نهایتا منجر به تحقق هدف خرد و سلسله اهداف خرد باعث تحقق هدف کلان و چشم انداز تعریف شده شرکت خواهد بود . البته این شرکت نمی تواند پس از برآورد چشم انداز خود به ثبات رسیده باشد و باید در این مرحله دوباره مجمع عمومی فوق العاده و یا هیئت مدیره تشکیل و در خصوص چشم انداز بعدی شرکت متناسب با چشم انداز قبلی تعیین تکلیف و مصوبه ای را داشته باشد .

هر گاه شرکت نتواند به یکی از اهداف خرد و یا عملیاتی خود دست پیدا کند باید با تشکیل یک ستاد مدیریتی وبه رهبری مدیر عامل و یا نماینده مدیریت دلیل عدم توفیق در این اهداف بررسی شود و در صورت داشتن مشکلات اساسی و نبود توانایی در شزرکت برای مقابله با آن باید این اهداف بازنگری و حتی هدف های جدید برای رسیدن به توسعه و چشم انداز تعریف شده ایجاد شود .

شرکت های موفق و آتیه دار از این سلسله توالی و هدف تبعیت کرده و همواره مسیر خود را می سنجند و هدف گذاری های مختلف انجام می دهند . تمامی مشکلات را با اقدامات موثر برطرف می کنند و به همین راحتی و بدون صرف انرژی مازاد مسیر خود را می شناسند و دیدگاه جامعه ای برای خود ایجاد می کنند .

ثبت شرکت با تعیین مسیر و داشتن هدف و سلسله توالی و سنجش و اندازه گیری این اهداف و شناخت آنچه به دنبالش هستند دلیل موفقیت شرکت های تجاری و موسسات غیر تجاری مختلف می باشد و داشتن سرمایه و اعتبار بالا هر چند کمک شایانی به شرکت است ولی نمی تواند برگ برنده شرکت های تجاری باشد .

به همین منظور برای رسیدن به موفقیت در هنگام ثبت شرکت باید ایده و توانایی های خود را بشناسید و هدف و برنامه ریزی لازم را در شرکت خود به درستی انجام دهید. بسیاری از گواهینامه های تائید صلاحیت شرکت ها که ضامن توانایی شرکت بوده و اعتبار شرکت ها را بسیار بالاتر می برند مانند شرکت های اعطاء کننده ایزو های مختلف، هم تنها به دنبال یافتن همین برنامه ها و مسیر مشخص و در کل بهبود مستمر در شرکت ها می باشند و به محض رویت این توانایی و هدف گذاری در شرکت ها این گواهینامه ها را به شرکت ها اعطاء می کنند .

در ماده 24 بخش 2 قانون تجارت سهم به قسمتی از سرمایه شرکت در شرکت های سهامی اطلاق می شود که مشخص کننده میزان مشارکت ، تعهدات ، منافع و خسران هر یک از شرکا می باشد . هر فرد در واقع با ورود میزانی از سرمایه به شرکت های سهامی تعدادی از این سهام را بنا بر تعریف در اساسنامه شرکت دریافت می کند و این میزان سهام در ورقه سهم هر فرد تعیین می شود . ورقه سهم یک برگه بهادار و قابل انتقال به غیر می باشد که در بر دارنده میزان سهم و تعداد سهام هر فرد شریک در شرکت های سهامی می باشد .

سهام در شرکت های سهامی یا با نام است و یا بی نام . اوراق سهام همگی دارای شکل واحدی هستند که تنها شماره سریال هر برگه سهام ان را با دیگر برگه ها متمایز می کند، این برگه باید امضاء حداقل دو نفر از صاحبین امضاء مجاز تعیین شده در اساسنامه شرکت را دارا باشد. در صورتیکه در سهام مربوط به برخی از موسسین و سهامداران با رعایت مفاد قانونی مزایایی گنجانده شود این نوع سهام را سهام ممتاز می نامند.

سهام همه سهامداران مجموعا تشکیل دهنده میزان سرمایه شرکت می باشد. سهام های با نام مربوط به شرکت های سهامی خاص می باشد. در برگه این نوع سهام نام فرد سهامدار درج می شود و انتقال این نوع سهام منوط به کسب تکلیف از مجمع عمومی فوق العاده شرکت سهامی خاص می باشد . سهام بی نام دارای نام و مشخصاتی در برگه سهام نمی باشد و سهامدار می تواند بدون کسب تکلیف از مجمع عمومی فوق العاده و یا هر مجمع دیگری و با اختیار کامل نسبت به انتقال سهام خود در هر زمان اقدام نماید . البته یان نوع سهام مربوط به شرکت سهامی عام می باشد.

هر برگه سهام دارای اطلاعاتی می باشد که به موجب ماده 26 قانون تجارت باید حتما در ان لحاظ شود . این اطلاعات عبارتند از :

عنوان شرکت سهامی و شماره ثبت و شناسه ملی شرکت
مبلغ سرمایه تعهد شده و تادیه شده شرکت
تعیین نوع سهام ( با نام و یا بی نام )
مبلغ اسمی هر سهم و مقدار پرداخته شده آن
تعداد سهامی که هر برگه سهام نماینده آن می باشد .
صدور و انتشار ورقه سهم زمانی ممکن است که شرکت ابتدا به ثبت رسیده باشد . بنا بر این ابتدا باید شرکا با هم توافق نموده واقدام به ثبت شرکت نمایند و به منظور اینکه مشکلی برای سهم آنها در شرکت به وجود نیاید می توانند طی توافقنامه میزان سهم خود را مشخص و اقدام به صدور سهام موقت نمایند . به این سهام موقت اصطلاحا گواهینامه سهام موقت گفته می شود و باید به افراد ذی نفع تحویل داده شود تا پس از ثبت شرکت بتوانند مطابقع آن سهام شرکت را دریافت نمایند .

مطابق ماده 27 قانون تا زمانیکه اوراق سهام اصلی صادر نشده است شرکت باید به سهامداران خود این گواهینامه های موقت سهام را تحویل بدهد . زمان اعتبار این گواهینامه های مادامی است که ورقه سهم افراد به آنها تحویل داده شد که البته این زمان نباید از 1 سال بیشتر باشد و پس از آن باید گواهینامه ها دریافت و ابطال گردد .

همچنین صدور گواهینامه موقت سهم و اوراق ثبت تنها برای شرکت هایی معتبر و مجاز است که در حال ثبت شدن باشند و یا اینکه شرکت را قانونا به ثبت رسانده باشند . شرکت هایی که هنوز به ثبت نرسیده و یا غیر قانونی فعالیت می کنند نمی توانند اقدام به صدور چنین ورقه هایی نمایند .

از طرفی هم هر ورقه سهمی دارای یک مبلغ اسمی می باشد که این مبلغ اسمی در اوراق سهام لحاظ گردید و ممکن است با ارزش واقعی سهم که ملاک داد و ستد در بازار سهام و یا بورس می باشد تفاوت اساسی داشته باشد .در واقع عملکرد شرکت بر اعتبار این سهم ها تاثیر مستقیم دارد . هر چه فعالیت شرکت موثر تر و بهتر بوده باشد میزان اعتبار سهام بالاتر است و هر چه عملکرد بدتر و ضعیف تری داشته باشد اعتبار سهام پایین تر خواهد بود .

اوراق سهام دارای حداقل و حداکثر مبلغ اسمی تعریف شده ای نیستند زیرا قانونگذار برای این مورد سکوت کرده است ولی در شرکت های سهامی عام مبلغ هر سهم را حداکثر 1000 تومان دیده است .هدف از تعیین سقف ارزش برای قطعات سهام در شرکت های سهامی عام عمومیت دادن به این سهم ها و محدود نساختن آنها می باشد تا نفرات و تعداد بیشتری بتوانند این سهم را خریداری نمایند . این مبالغ باید بصورت تساوی تعیین شوند و تنها میزان سرمایه گذاری و آورده هر فرد در شرکت می تواند ارزش ورقه سهم را با تعداد سهم مندرج در آن بالا و پایین بیاورد و نمی توان برای برخی از سهم ها ارزش بیشتر و یا برای برخی ارزش کمتر منظور کرد .

انواع سهام در شرکت های سهامی

قانون تجارت سهام را به با نام ، بی نام و ممتاز می شناسد و تعریف می کند .

سهام با نام
سهام با نام همانگونه که از اسمش مشخص است حاوی نام صاحب سهم می باشد و نام او در ورقه سهم قید می شود . برای انتقال سهام با نام تنها باید با اجازه مجامع عمومی فوق العاده و در دفاتر ثبت قانونی اقدام شود . در هنگام انتقال سهم باید خود فرد فروشنده و خود فرد خریدار و یا وکلای منسوب به آنها در دفاتر ثبت حضور داشته باشند . اگر تمام مبلغ اسمی سهم پرداخت نشده باشد نشانی دقیق انتقال دهنده در دفتر ثبت سهام شرکت قید می شود و امضاء خود انتقال دهنده و یا وکیل او در یافت می شود و از ارزش ورقه سهام چیزی کاسته نخواهد شد و معتبر می باشد . در این انتقال هر گونه تغییر اقامتگاه هم باید لحاظ شود . ترتیب انتقال سهام با نام باید به این ترتیب بوده و سپس اداره ثبت شرکت ها هم از موضوع انتقال سهام مطلع شود و ثبت تغییرات در شرکت انجام پذیرد . در غیر اینصورت و چنانچه انتقال سهم به هر روش دیگری انجام شود از نظر قانون اعتبار نداشته و قانونی نیست .

سهام بی نام
سهام بی نام طبق تعریف قانون در ماده 39 به صورت سند است در وجه حامل و یا دارنده ورقه سهام . بنابر این هر کس این ورقه را دارا باشد مالک سهم به هر میزان خواهد بود مگر اینکه خلاف آن به هر ترتیب ثابت شود . سهام بی نام حامل نامی از دارنده سهام نیست و برای نقل و انتقال این سهام نیازی به کسب تکلیف از مراجع شرکت نبوده و تنها بصورت یک داد و ستد معمولی در بین خود افراد می تواند با قرار دادی معمول انجام پذیرد . البته گواهینامه موقت سهام بی نام درست مانند سهام با نام شناخته می شود و از نظر مالیات بر درآمد مشمول مقررات سهام بی نام می شود .

سهام ممتاز
سهام ممتاز دارای امتیاز هایی نسبت به سایر سهام چه با نام و چه بی نام می باشد و اولویت بالاتری دارد . امتیازات سهام ممتاز باید در اساسنامه شرکت درج شده باشد و مجمع عمومی فوق العاده آن را تصویب کرده باشد . این امتیاز ها به ترتیب عبارتند از :

تخفیف هایی که در پرداخت مبلغ اسمی سهام دارا هستند
میزان سود بیشتری که به این سهام ها تعلق می گیرد.
اعمال تسویه زودتر از موعد و پرداخت مبلغ اسمی سهام سهامداران ممتاز زمانی که خطر ورشکستگی و انحلال شرکت مطرح باشد .
میزان نفوذ در اعمال مدیران شرکت یا توفیق و امتیاز آرا سهامداران ممتاز نسبت به سایر سهامداران
استثنائاتی که برای پرداخت ضرر و زیان شرکت برای این افراد منظور شده است.
سهام ممتاز تا زمانیکه شرکت در حال فعالیت می باشد می تواند با تصویب مجمع عمومی فوق العاده صاحبین سهام برای شرکت منظور شود . لذا در صورت صدور چنین مجوزی باید تمامی نفراتی که داری این سهام ممتاز هستند بصورت واضح تعیین شده و امتیازات مربوط به آنها هم مشخصا قید شود . پس از تصویب و اجرایی شدن این سهام ممتاز در صورتی می توان دوباره تغییراتی را در ان منظور کرد که مجددا مجمع عمومی فوق العاده موسسین با رضایت دارندگان حداقل 51 درصد سهم شرکت این موضوع را تصویب نماید .

سایر انواع سهام

در قانون تجارت انواع دیگری از سهام نیز تعریف و مشخص شده است که عبارتند از سهام نقدی ، سهام غیر نقدی ، سهام انتفاعی و سهام موسس .

سهام نقدی و سهام غیر نقدی
هرگاه ارزش سهام بصورت نقد پرداخت شود سهام را نقدی می نامند . البته می تواند بخشی از آن نقدا و قسمتی از آن تعهد شود . سهام غیر نقدی بر خلاف سهام نقدی با آورده های غیر نقدی ایجاد می شود این اورده ها می تواند ملک ، ساختمان ، خودرو ، ماشین آلات تولیدی و لوازم اداری و یا هر گونه وسیله وتجهیزاتی که یک شرکت و یا کارخانه برای ششروع و فعالیت به آن نیاز دارد . البته ممکن است این اورده غیر نقدی مورادی همچون طلا و اوراق بهادار هم باشد .

آورده های غیر نقدی در شرکت های سهامی خاص و سهامی عام باید تقویم شوند . تقویم شدن این موارد یعنی اینکه با استفاده از یک کارشناس رسمی دادگستری قیمت گذاری شده و سپس به میزان قیمت و ارزش اصلی بریا آنها سهم تعریف شود . در مواردی ممکن است آورده غیر نقدی مورد توافق مجمع نباشد که در این صورت باید تعهد دهنده فورا و ظرف مدت حداکثر یک ماه مورد تعهد خود را نقدا و یا با آورده غیر نقدی مورد تایید جبران نماید . در غیر اینصورت سهام فرد متعهد لغو خواهد شد .

از طرفی هم چانچه متعهدین به مبلغی از سهام شرکت چه بصورت نقدی و چه بصورت غیر نقدی در زمان مشخص خود اقدام با تادیه مبالغ سهم خود نکنند و با عدم تایده این مبالغ میزان سهام و سرمایه شرکت آسیب ببیند و شرکت شرایط لازم را از دست بدهد باید بلافاصله ظرف مدت 10 روز این موضوع به اطلاع اداره ثبت شرکت ها رسانده شود تا این مرجع گواهی نامه عدم ثبت شرکت را صادر نماید .

سهام انتفاعی
سهام انتفاعی را در مناطق خاص و مناطق محروم تنها می توان تعریف کرد. در واقع سهام انتفاعی امتیازی است که دولت به برخی از مناطق خاص و یا مناطق محروم به منظور آبادانی و یا انتقال برخی از صنایع به این مناطق در نظر گرفته است و شرکت هم باید در پایان مدت فعالیت خود این دارایی را به دولت مسترد دارد . در این حالت شرکت منافع به دست آمده را تبدیل به سهام انتفاعی می کند و نسبت به سهام سهامدارن در بین آنها تقسیم می کند . در صورتیکه سرمایه دارندگان سهام کلا پرداخت شود سهامدارن سهام غیر انتفاعی می توانند از شرکت صاحب سهم شوند .

سهام موسس
سهام موسس را افراد موسس شرکت به دست خواهند اورد که البته باید این موضوع در اساسنامه قید و تایید شود . در این حالت به دلیل تلاش برای تاسیس ، ارائه ایده و ابتکار و خلاقیت لازم برای ایجاد و تاسیس شرکت به موسسین شرکت سهام موسس تعلق می گیرد .تفاوت این سهام با سهام عادی میزان سودی است که در این سهام وجود دارد و به طور معمول از منافع شرکت سود بیشتری را به دارندگان این سهام می دهند . البته باید میزان سود بیشتر هم در اساسنامه قید شده باشد.

تامین سرمایه در شرکت های سهامی خاص فقط توسط خود موسسین اتفاق می افتد و به همین دلیل سهامدارن شرکت سهامی خاص خود موسسین می باشند ولی در شرکت های سهامی عام از راه پذیره نویسی سهامداران عمومی و زیادی جذب شرکت می شوند و از ایده و امتیازات شرکت با تامین قسمتی از سرمایه بهره مند می شوند . فروش سهام در بورس هم تنها در شرکت های سهامی عام می تواند اتفاق بیافتد .

برای تنظیم اوراق سهام و تنظیم اساسنامه و همچنین توجه به مواد و لایحه های قانونی پذیره نویسی و تقسیم سود و زیان شرکت و دادن سهام ممتاز و … به افراد شرکت باید حتما از تخصص افراد حقوقی استفاده ببرید.

تعریف شرکت دانش بنیان
ماده 1 قانون حمایت از شرکتها و مؤسسات دانش بنیان و تجاری سازی نوآوریها و اختراعات به تعریف پرداخته است:

شرکتها و مؤسسات دانش بنیان شرکت یا مؤسسه خصوصی یا تعاونی است که به منظور هم‌افزایی علم و ثروت، توسعه اقتصاد دانش محور، تحقق اهداف علمی و اقتصادی (شامل گسترش و کاربرد اختراع و نوآوری) و تجاری سازی نتایج تحقیق و توسعه (شامل طراحی و تولید کالا و خدمات) در حوزه فناوری های برتر و با ارزش افزوده فراوان به ویژه در تولید نرم افزارهای مربوط تشکیل میشود.

به طور ساده یعنی ایده ها و دانش فنی که منجر به تولید محصول یا خدمات شود و از نوآوری و گام ابتکاری و پژوهشی برخوردار باشد.
ثبت شرکت دانش بنیان

روند ثبت این شرکتها همانند سایر شرکتها می باشد با این تفاوت که بعد از ثبت باید درخواستی به معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری مبنی بر تقاضای دانش بنیان شدن فرستاد و پس از بررسی کارشناسان مربوطه و دارا بودن شرایط لازم مورد حمایت دانش بنیان قرار خواهند گرفت
شرکتهای دولتی ، موسسات و نهادهای عمومی غیر دولتی و نیز شرکتها و موسساتی که بیش از 50% از مالکیت آنها متعلق به شرکتهای دولتی و موسسات و نهادهای عمومی غیر دولتی باشند مشمول حمایت های این قانون نیستند .

نحوه ثبت شرکت دانش بنیان
برای ثبت باید تمام شرکتها وارد سامانه www.daneshbonyan .ir شده و بر اساس فرآیندها و دارا بودن شرایط مندرج در آیین نامه در قسمت «مصوبات کارگروه ارزیابی و تشخیص صلاحیت شرکتها و موسسات دانش بنیان و نظارت بر اجرا» در سامانه ارزیابی شرکتها و موسسات دانش بنیان ارزیابی شوند.
مهم ترین نکته برای اینکه شرکتی جز شرکتهای دانش بنیان قرار خواهد گرفت یا خیر این است که طرح قابلیت اجرای ایده و طرح تجاری (Bussines plan) یا فنی و پژوهشی یعنی توانایی تولید و تجاری سازی را داشته باشد.

انواع شرکتهای دانش بنیان :
شرکتهای تولید کننده کالا و خدمات
شرکتهای نو پا
شرکتهای صنعتی
شرکتهای نو پا شرکتهایی هستند که بیش از 3 سال از تاسیس آنها نگذشته باشد .برای اینکه این شرکتها تحت حمایت قانون قرار بگیرند :

باید کالا را در حد نمونه آزمایشگاهی با هدف تولید و فروش ساخته و ارائه نمایند.
حداقل دو نفر کارمند پاره وقت داشته باشد که یک نفر آنها متخصص در حوزه کالا و خدمات دانش بنیان باشد.
شرکتهای دانش بنیان تولیدی و صنعتی در قالب شرکتها و صنایع بزرگ به صورت شرکت فنی به فعالیت می پردازند که باید یکی از شرایط زیر را داشته باشند :

کل در آمد شرکت در یک سال مالی گذشته ( به شرط درج در اظهارنامه مالیاتی ) ناشی از فروش کالا و خدمات دانش بنیان حداقل 3 میلیون ریال بوده یا همزمان بیش از 10% درآمد سال مالی گذشته شرکت باشد. به همراه سابقه بیمه پرداختی برای حداقل 3 نفر از کارکنان تمام وقت شرکت در 6 ماه اخیر.
ساخت تجهیزات یا فرآیند سازی دانش بنیان که شرکت قصد دارد با استفاده از آن به تولید کالا و خدمات بپردازد همزمان حداقل 50% از درآمد مالی سال گذشته باشد که در اظهارنامه مالیاتی شرکت ذکر شده است.
ساخت تجهیزات یا فرآیندسازی دانش بنیان حداقل در حد نمونه آزمایشگاهی که شرکت قصد دارد با استفاده از آن به تولید کالا و خدمات بپردازد همزمان حداکثر سن شرکت 3 سال باشد و دارای حداقل 2 نیروی انسانی پاره وقت باشد.
کالاها و خدمات شرکتهای دانش بنیان باید دارای شرایط زیر باشد:
در سطح فناوری : کالاها و خدمات باید در حوزه های فناوری بالا یا متوسط به بالا بوده و به دلیل پیچیدگی فنی به سختی قابل کپی برداری باشد.
مرحله تولید :کالاهای ارائه شده باید در مرحله تولید بوده یا حداقل در حد نمونه آزمایشگاهی با قابلیت بررسی فنی ساخته شده باشد و همچنین خدمات باید دارای اسناد فروش باشد.
تسلط بر دانش فنی : شرکت باید دانش فنی طراحی کالا و خدمات و اجرای فرآیند تولید کالا و خدمات را کسب کرده باشد.
دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی و پژوهشی دولتی و غیر دولتی مجازند با ایجاد و مشارکت در شرکتها ی دانش بنیان که حداکثر 49% سهام آن متعلق به دانشگاه ها و موسسات پژوهشی و دیگر واحدهای دولتی و مابقی سهام متعلق به اعضای هیات علمی و دانشجویان و سایر سهامداران با بخش خصوصی است به صورت دانش بنیان دربیایند. اگر سهام دانشگاه بیش از 50% باشد شرکت دولتی محسوب می شود.(شرکت دانش بنیان دولتی) و اگر سهام دانشگاه کم تر از 50 % باشد دانش بنیان خصوصی است.

شرکتهای دانش بنیان شرکتهایی هستند که پس از تولید خدمات (دانش بنیان) ، دانش و ارائه راه کار تولید آن می توانند از مزایا و تسهیلات قانونی برای مدت معین تا دانش بنیانتولید اصل استفاده کنند .

شرکتهای دانش بنیان شرکتهایی هستند که می توانند از طریق فروش فناوری (خدمات) حداقل درآمد را برای یک مدت کوتاه کسب نمایند دراین صورت می توانند شاخص های اختصاصی را از طریق این روش را برای اخذ تسهیلات و مزایا استفاده کنند.

درنظر داشته باشید درثبت شرکتهای دانش بنیان شرکتهای دولتی- موسسات و نهادهای عمومی وغیردولتی و نیز شرکتها و موسساتی که بیش از 50 % مالکیت آنها برای بخش دولتی می باشد نمی توانند در شرکتهای دانش بنیان قرارداد و از مزایا وحمایت های قانون دانش بنیان استفاده کنند .

برای ثبت شرکت دانش بنیان باید کلیه اطلاعات مربوط به سهامداران و اعضای هیئت مدیره و رزومه شرکت و اطلاعات افراد درون سازمان مورد بررسی قرار گیرد تا مشخص شود که آیا شامل شرکت دانش بنیان می شوند یا خیر.

شرکتهایی که در پارک علم و فن آوری مستقر می باشند باز هم باید در مراحل ارزیابی قرارگیرند. حضور اعضای هیات علمی درشرکتها می تواند کمک شایانی برای ارزیابی شرکت دانش بنیان کند .

نکات مهم در ثبت شرکت دانش بنیان
استفاده از حمایت های مربوطه منوط به استعلام دستگاه اجرا کننده حمایت از دبیرخانه کارگروه ارزیابی و تشخیص شرکتها و موسسات دانش بنیان و نظارت براجرا و تأیید از سوی این دبیرخانه می باشد.
درصورت تخلف و استفاده غیرمجاز از تسهیلات استفاده نکردن در راستای تولید فناوری مطابق مجازات های ماده 11 قانون حمایت از شرکتهای دانش بنیان برخوردار خواهد شد .
در نظر داشته باشید به شرکتهای تأیید شده مجوز و یا گواهی خاصی اعطا نمی شود.
حمایتها و تسهیلات

معافیتهای پرداخت مالیات ، عوارض، حقوق گمرکی، سود بازرگانی ،عوارض صادراتی به مدت 15 سال وام های کم بهره و …

تسهیلات نظام وظیفه تخصصي براي افراد فعال در شرکت‌هاي دانش بنيان

خوشبختانه طی چند سال گذشته شرایط انجام خدمت وظیفه تخصصی برای افراد تحت پوشش بنیاد ملی نخبگان (مانند برگزیدگان المپیادها، برگزیدگان کنکور و …) فراهم شده و این افراد، پس از گذراندن دوره آموزش سربازی، الزامی به حضور تمام وقت در پادگان‌ها نداشته و با اجرای موفق یک پروژه تحقیقاتی مورد نیاز دستگاه‌های دفاعی و دولتی،و کار در شرکتهای دانش بنیان میتوانند کارت پایان خدمت خود را دریافت کنند.

تسهیلات بانکی با بهره کم

واگذاری اراضی شهرکهای صنعتی

استقرار در کاربری مسکونی شهر تهران

تخفیف دوره های آموزسی برای شرکتهای دانش بنیان

حمایت از کالاهای ساخت داخل

و ….

برای کسب اطلاعات بیشتر با کارشناسان ما تماس حاصل فرمایید.

شرکت ها در تلاش اند تا از طریق تملک شرکت‌های دیگر که عموما در صنایع مشابه فعالیت می نمایند یک گروه تخصصی را تشکیل داده تا بدین طریق بتوانند از مزایایی برخوردار شوند که از آن جمله می توان به هم افزایی اشاره داشت. این گونه شرکت ها که از مصادیق نهادهای مالی شناسایی شده طبق ماده 4 آیین¬نامه اجرایی قانون بازار اوراق بهادار می باشندو از آنها تحت عنوان مادر (هلدینگ) یا شرکت مادر تخصصی یاد می¬شود.

مراحل ثبت شرکت هلدینگ (مادر)

الف) شرایط دریافت موافقت اصولی با تأسیس

متقاضی ثبت شرکت هلدینگ، ابتدا درخواست خود را مطابق فرم “تقاضای صدور مجوز تأسیس شرکت مادر (هلدینگ)”به همراه فرم “پرسشنامه مشخصات داوطلب ثبت شرکت هلدینگ (مادر) سمت مدیرعاملی یا عضویت در هیأت‌مدیره نهاد مالی”، تکمیل شده توسط اعضای هیأت‌مدیره و مدیرعامل پیشنهادی برای مدیریت نظارت بر نهادهای مالی سازمان بورس اوراق بهادار ارسال می¬کند.

سازمان پس از بررسی مدارک، در صورت تکمیل بودن و احراز شرایط لازم، موافقت اصولی خود را با تأسیس شرکت ابلاغ می‌نماید.

ب) شرایط اعطای مجوز تأسیس

در صورت موافقت اصولی سازمان با تأسیس شرکت، شرکت ملزم است؛ مدارک اعلام شده توسط سازمان را ظرف مهلت مقرر تکمیل نماید؛ پس از تکمیل مدارک مورد نظر سازمان نامه‌ای مبنی بر اجازه تأسیس شرکت و ثبت نزد مرجع ثبت شرکت‌ها را صادر خواهد کرد.

ج) شرایط اعطای مجوز فعالیت پس از دریافت مجوز تأسیس

پس از اتمام مرحله دوم و اعلام موافقت با تأسیس شرکت، متقاضی باید طی مهلت‌ مقرر شرکت را نزد مرجع ثبت شرکت‌ها به ثبت رسانده، مستندات مربوطه را به سازمان ارائه دهد.

پس از ثبت نهاد مالی نزد مرجع ثبت شرکت‌ها و مؤسسات غیرتجاری، شرکت مدارک لازم را جهت ثبت نزد سازمان ارائه می‌نماید و در صورت احراز شرایط مجوز فعالیت، مجوز فعالیت برای شرکت صادر می‌گردد.

حداقل سرمایه لازم برای ثبت شرکت هلدینگ (مادر)

مطابق مصوبه مورخ 15/2/86 هیأت مدیره سازمان بورس و اوراق بهادار حداقل سرمایه شرکت¬های هلدینگ از نوع سهامی خاص پنجاه میلیارد ریال و در شرکت¬های مادر (هلدینگ) از نوع سهامی عام یک‌صد میلیارد ریال می باشد.

ثبت شرکت هلدینگ و مراحل ثبت آن

شرایط دریافت مجوز تبدیل و فعالیت شرکت هلدینگ (مادر)

1-تکمیل فرم تقاضای تبدیل به شرکت مادر (هلدینگ) به همراه صمائم ذکر شده در

2-پرسشنامه مشخصات داوطلب سمت مدیر عاملی یا عضویت در هیأت‌مدیره نهاد مالی

3-پس از ارسال مدارک به مدیریت نظارت بر نهادهای مالی در صورت تکمیل بودن مدارک و احراز شرایط لازم سازمان اقدام به صدور مجوز تبدیل می¬نماید. متقاضی ظرف مهلت مقرر باید اقدام به ثبت تغییر موضوع شرکت در مرجع ثبت شرکت¬ها نماید.

متقاضیان محترم ثبت شرکت گردشگری میتواند با ارائه مدارک ثبت شرکت گردشگری که در ادامه به آنها اشاره خواهد شد، و با مراجعه به ثبت شرکت برای انحام مراحل ثبت شرکتگردشگری، به راحتی و در زمان مناسب شرکت خود را به ثبت برسانند.

قبل از هر چیز به پیش نیاز های ثبت شرکت گردشگری اشاره می کنیم.

شرایط کلی متقاضیان ثبت شرکت گردشگری
تابعیت ایرانی
متدین به دین اسلام یا سایر ادیان شناخته شده در قانون اساسی ایران. ثبت شرکت گردشگری
داشتن اهلیت قانونی، مشهور نبودن به فساد اخلاقی و نداشتن پیشینه محکومیت کیفری که موجب سلب حقوق اجتماعی شده باشد و نیز عدم اعتیاد به مواد مخدر به تائید مراجع ذیصلاح.
داشتن حداقل مدرک تحصیلی کارشناسی.
داشتن حداقل 25 سال سن.
داشتن کارت پایان خدمت یا معافیت از آن برای متقاضیان مرد.
نداشتن مشاغل یا عضویت در سازمانهایی که مغایر با مقررات جاری کشور، یا موجب تحکیم مبانی رژیم گذشته بود، یا ضدیت با جمهوری اسلامی ایران شناخته شده، و یا هرگونه پیشینه همکاری با ساواک منحله و گروه های ملحد محارب و غیر قانونی.
عدم اشتغال دیگر که مانع فعالیت فوق باشد.
عدم اشتغال به تحصیل.
داشتن حداقل 3 سال سابقه کار مفید مرتبط با فعالیت مورد نظر با تاییدیه پرداخت بیمه و صلاحیت شغلی.
تبصره1: اشخاص حقوقی داوطلب تاسیس دفتر خدمات مسافرتی و جهانگردی باید دارای شرایط ذیل باشد:

الف- تابعیت ایران.

ب- ارتباط موضوع فعالیت شخص حقوقی با فعالیت های دفاتر خدمات مسافرتی و جهانگردی.

تبصره2: در صورتی که متقاضی پروانه شخص حقیقی باشد باید دست کم یک نفر را به عنوان مدیر فنی و چنانچه شخص حقوقی باشد باید علاوه بر مدیر فنی یک نفر را به عنوان مدیر عامل دفتر خدمات مسافرتی و جهانگردی معرفی نماید.

تبصره3: مدیرفنی علاوه بر شرایط مندرج در بندهای«1» تا «11» بایستی به یکی از زبانهای خارجی (ترجیحاً انگلیسی) آشنایی کامل داشته و گواهی نامه فارغ التحصیلی از آموزشگاه‌های معتبر، مراکز آموزش عالی و مدارس حرفه ای خدمات سیاحتی – جهانگردی داشته باشد. دارندگان مجوز یا مدیران عامل اشخاص حقوقی در صورت دارا بودن شرایط مذکور می‌توانند به عنوان مدیر فنی همان دفتر تعیین شوند.

تبصره 4: فعالیت اتباع خارجی در سمت مدیر فنی منوط به دارا بودن پروانه معتبر اشتغال و تایید صلاحیت فنی آنها بوسیله سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری است.

تیصره 5: آخرین آئین نامه مصوب هیات محترم دولت در زمینه نظارت بر تاسیس و فعالیت دفترها/ شرکت های خدمات مسافرتی، سیاحتی -جهانگردی و زیارتی در این خصوص حاکمیت خواهد داشت.

مدارک ثبت شرکت گردشگری
1- کپی آخرین مدرک تحصیلی به همراه اصل مدرک
2- کپی کامل تمام صفحات شناسنامه به همراه اصل شناسنامه
3- کپی کارت پایان خدمت یا معافیت دائم و اصل آن ( برای آقایان)
4- کپی کارت ملی و اصل آن
5- تعداد 6 قطعه عکس 4*3 مربوط به سال جاری
6- اظهار نامه رسمی ثبت شرکت ها ( در مورد اشخاص حقوقی)
7- مدارک مربوط به سابقه کار و پرداخت بیمه
پس از ارسال مدارک توسط ثبت شرکت و موافقت کمیته فنی، متقاضی می بایست یک مدیر فنی، یک آدرس فعالیت و یک ضمانت بانکی معرفی و ثبت نماید که به شرح ذیل است.

الف) مدیر فنی
تابعیت ایرانی
متدین به دین مبین اسلام یا سایر ادیان شناخته شده در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
داشتن اهلیت قانونی، مشهور نبودن به فساد اخلاقی و نداشتن پیشینه محکومیت کیفری که موجب سلب حقوق اجتماعی باشد و عدم اعتیاد به مواد مخدر
داشتن حداقل مدرک تحصیلی کارشناسی
داشتن کارت پایان خدمت یا معافیت دائم ( برای آقایان)
نداشتن مشاغل یا عضویت در سازمانهایی که مغایر با مقررات جاری کشور، یا موجب تحکیم مبانی رژیم گذشته بوده، یا ضدیت با جمهوری اسلامی ایران شناخته شده، و یا هرگونه پیشینه همکاری با ساواک منحله و گروه های ملحد محارب و غیر قانونی
دارا بودن حداقل 25 سال سن
آشنایی کامل به یکی از زبانهای خارجی( ترجیحاٌ انگلیسی)
داشتن گواهی نامه فارغ التحصیلی از آموزشگاه ها و مدارس حرفه ای خدمات مرتبط با موضوع
نداشتن اشتغال دیگر که مانع فعالیت مورد نظر باشد.
داشتن حداقل 3 سال سابقه کار مفید مرتبط با فعالیت مورد نظر صلاحیت شغلی

ب) آدرس یا مکان فعالیت
در صورت مالکیت، ارائه اصل سند همراه تصویر آن
در صورت استیجاری، ارائه اصل اجاره نامه محضری همراه تصویر آن
محل فعالیت در طبقه همکف یا طبقه اول واقع بوده و قابل دسترسی و دید عموم باشد
محل فعالیت با دیگر صنوف مجاور سنخیت داشته باشد.
محل فعالیت دارای تجهیزات و امکانات مناسب با نوع فعالیت باشد.
حداقل مساحت مفید برای فعالیت با توجه به آیین نامه.
محل فعالیت باید دارای سند اداری یا تجاری باشد.

ج) ضمانت بانکی
سپردن ضمانت نامه بانکی به مبلغ 50000000 ( پنجاه میلیون) ریال در وجه سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگرس که پس از تحویل به واحد مالی، رسید آن به سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مربوطه ارائه می شود.

معرفی حداقل 10 (ده) نام متناسب که همگی دارای مفهوم متناسب با فعالیت دفتر بوده و از نام های فارسی و متعارف باشد.
ارائه حداقل 10 (ده) آرم یا نشان که همگی دارای مفهوم متناسب با فعالیت دفتر بوده و متعارف باشد.
و در نهایت پس از آماده شده موارد زیر پروانه بهره برداری شرکت گردشگری “بند ب” صدادر می گردد.
گزارش بازدید از محل دفتر توسط کارشناسان
معرفی نامه مدیر فنی دفتر به همراه مدارک ضمیمه آن
تعهد نامه حضور تمام وقت مدیرفنی دفتر
جواب استعلام از اداره تشخیص هویت در مورد مدیر فنی دفتر
جواب استعلام از آزمایشگاه دولتی در مورد مدیر فنی دفتر
فرم اعلام اسامی و آرمهای پیشنهادی برای دفتر خدمات مسافرتی و جهانگردی
تعهد نامه در مورد اعلام انجام تغییرات در دفتر خدمات مسافرتی و جهانگردی
رسید ارائه ضمانتنامه بانکی توسط متقاضی
جوابیه صلاحیت ترافیکی و انتظامی دفتر

ضمیمه :
از موارد قابل توجه براي متقاضيان اين است که براي راهنمايان گردشگري داراي مجوز فعاليت از سازمان ايرانگردي و جهانگردي مجوز بند «ب» صادر نخواهد شد مگر با تحويل کارت و اعلام انصراف کتبي از راهنمايي تور.

براي شرکتهاي چند منظوره نيز مجوز فعاليت بند «ب» صادر نخواهد شد. شرکتهايي مي توانند تقاضاي مجوز کنند که اختصاصا فعاليت آنان در اساسنامه شرکت، فعاليت گردشگري درج شده باشد. اين شرکتها قبل از ثبت در اداره ثبت شرکتها بايد جهت تعيين «نام» به مديريت نظارت بر دفاتر خدمات مسافرتي و تورها در تهران مراجعه کنند.

مدير عامل شرکت به عنوان متقاضي بند «ب» بايد کليه شرايط فوق الذکر را دشاته و در زمان مقرر جهت تکميل پرونده، مدارک لازم را ارائه کند.

شرايط صدور مجوز براي کليه شهروندان يکسان است و ايثارگران انقلاب اسلامي و جنگ تحميلي، داوطلبان بومي، فارغ التحصيلان رشته هاي مرتبط با جهانگردي در سطح کارشناسي از دانشکده هاي کشور، با دارا بودن کليه شرايط مذکور از نظر اعطاي مجوز دفتر در اولويت هستند. همچنين از ابتداي تشکيل پرونده تا صدور مجوز فعاليت حدود 3 ماه وقت لازم است.

در قواعد بین المللی به منظور گسترش فعالیت های سودآور، حمایت های زیادی از شرکت های چند ملیتی شده است در حقوق بین الملل، هر دو کشور سرمایه پذیر و سرمایه گذار، موظفند تا به منظور حمایت از شرکت های خارجی و شرکت های چند ملیتی مجموعه ای از قواعد را بپذیرند و اجرا کنند.

تابعیت شرکتها
شرایط حمایت دیپلماتیک از شرکتها چگونه است ؟ امروزه شاهد ارتباط نزدیک کشورها در زمینه های اقتصادی هستیم. راه اندازی شرکت یکی از علائم ارتباطات و همکاری های اقتصادی است. از جمله می توان به شرکت های چند ملیتی اشاره کرد. مقر این شرکت ها در یک کشور است اما توسط چندین کشور حمایت مالی می شوند و سرمایه مالی و نیروی انسانی مورد نیاز آنها تامین می شود. در این راستا در قواعد و رژیم بین المللی به منظور گسترش فعالیت های سودآور، حمایت های زیادی از شرکت های چند ملیتی شده است.
زیرا به دلیل همکاری چند کشور در اداره شرکت های چند ملیتی، قواعد مختلفی از سوی هر یک از این کشورها وجود دارد که موجب اختلاف نظر بین آنها می شود. بنابراین با تنظیم قواعد در حقوق بین الملل به راحتی می توان یک نظریه واحد را بر نحوه فعالیت شرکت های چند ملیتی اعمال کرد.

شرایط حمایت دیپلماتیک از شرکتها

چگونگی حمایت های دیپلماتیک از شرکت های چند ملیتی
در حقوق بین الملل، هر دو کشور سرمایه پذیر و سرمایه گذار، موظفند تا به منظور حمایت از شرکت های خارجی و شرکت های چند ملیتی مجموعه ای از قواعد را بپذیرند و اجرا کنند. در این زمینه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

حمایت کشورهای سرمایه پذیر از شرکت های خارجی
کشورهای سرمایه پذیر، به منظور تاسیس و راه اندازی شرکت های خارجی و چند ملیتی و همچنین جذب سرمایه از سایر کشورها باید اقداماتی از قبیل ایجاد زمینه سرمایه گذاری، تضمین بیمه سرمایه گذارها، خودداری از مصادره ناگهانی اموال سرمایه گذاران، کاهش مالیات برای شرکت های خارجی و در برخی موارد معاف کردن آنها و … را مد نظر قرار دهد. همچنین این کشورها با جبران خسارتهای وارده بر شرکت های خارجی می توانند زمینه فعالیت آنها را فراهم کنند.
به منظور تضمین امنیت و همچنین حمایت همه جانبه کشورهای سرمایه پذیر از شرکت های چند ملیتی، عقد قرارداد برای تضمین سرمایه گذاری موجب اعتماد و اطمینان بیشتر سرمایه گذاران می شود و زمینه راه اندازی شرکت های خارجی را ایجاد می کند.

حمایت کشورهای سرمایه گذار از شرکت های خارجی
نه تنها کشورهای سرمایه پذیر، بلکه کشورهایی که سرمایه گذاری می کنند نیز موظفند تا از شرکت های چند ملیتی حمایت کنند. این کشورها برای اعلام حمایت خود برنامه های زیر را مد نظر قرار داده اند :

بیمه سرمایه گذاری خارجی
برخی از کشورها همچون انگلستان و آمریکا به منظور فرستادن اتباع خود به سایر کشورها و ترغیب آنها برای سرمایه گذاری، امتیازاتی همچون بیمه ملی را در نظر گرفته اند. این بیمه به منظور حمایت سرمایه گذاران در مقابل خطرات احتمالی و مخاطرات سیاسی می باشد.

حمایت از سرمایه گذاران با استفاده از معاهدات دو جانبه
کشورهایی که برای راه اندازی شرکت های چند ملیتی، سرمایه گذاری می کنند، معاهداتی را نیز با کشورهای سرمایه پذیر منعقد می نمایند. بر طبق این معاهدات، هر دو دسته کشور (سرمایه پذیر و سرمایه گذار) متعهد می شوند تا از شرکت چند ملیتی به طور کامل حمایت کند. در صورتی که یکی از طرفین معاهده را نقض کند، برای وی مسئولیت بین المللی در پی دارد.

حمایت دیپلماتیک از سرمایه گذاران
اگر شرکت چند ملیتی متضرر شود که علت آن اقدامات خلاف حقوقی دولتی باشد، دولت متبوع شرکت می تواند از طریق دادگاه بین المللی لاهه، علیه کشور مزبور شکایت و حق تقاضای جبران خسارت کند.

شرایط حمایت دیپلماتیک از شرکت ها در حقوق بین الملل
براساس حقوق بین الملل، مواردی از قبیل داشتن تابعیت، پاکدستی مدعی و رجوع به محاکم کشور میزبان به عنوان مهمترین شرایط حمایت دیپلماتیک از شرکت ها در حقوق بین الملل می باشد که در زیر به طور کامل هر یک را شرح می دهیم :

تابعیت
تابعیت به یک رابطه سیاسی معنوی گفته می شود که هر شخص را به یک دولت مرتبط می کند. در این صورت شخص موظف است تا از قوانین آن کشور پیروی کند. زمانی که اختلافات مربوط به شرکت های خارجی به نزد محاکم قضایی برده می شود، محاکم قضایی نیز باید در مورد تابعیت و حمایت سیاسی اظهارنظر کنند. بنابراین مشخص بودن تابعیت امری مهم و ضروری است.

پاکدستی مدعی
پاکدستی به معنای انصاف و حسن نیت طرف دعوی می باشد. در مواردی که برای شرکت های خارجی و چند ملیتی، اختلافی بروز می کند و این اختلاف به مراجع قضایی بین المللی ارجاع داده می شود، نباید شخص مدعی بطور مستقیم یا غیرمستقیم در مورد اختلاف دخالتی داشته باشد.
همچنین باید هر دو طرف سرمایه گذار و سرمایه پذیر قوانین محلی را رعایت کنند. سرمایه گذار نیز باید با اهداف و مقاصد اقتصادی و اجتماعی کشور میزبان همسو باشد و از هر نوع فعالیت واجد فساد مالی و دخالت در امور سیاسی کشور میزبان خودداری کند.

دادخواهی محلی
تمامی مراحل دادخواهی محلی برای پیگیری قضاوت باید رعایت شود. به این معنا که یک دعوی از جانب کشور متبوع شخص متضرر در سطح بین الملل قابل قبول نیست. مشروط بر اینکه شخص شاکی قبل از رجوع به دولت متبوع برای احقاق حق خود، به دادگاه های محلی کشوری که در آنجا به او خسارت وارد شده است مراحل دادرسی را پشت سر گذاشته باشد.

جواز کسب
شرایط و ضوابط اخذ جواز کسب به چه نحوی است ؟ جواز کسب به سندی گفته می شود که به منظور شروع و ادامه کسب و کار یا حرفه به صورت دائم (برای مدت پنج سال) و یا موقت (به مدت یک سال) برای افراد صادر می شود. این سند به معنای قانونی بودن فعالیت واحد صنفی می باشد و اینکه دریافت کننده جواز می تواند نیازها و خواست های مشتریان و ارباب رجوع ها را براساس قوانین و ضوابط کشوری تامین کند. واحد های صنفی که جواز کسب اخذ می کنند، برای ارباب رجوع ها قابل اعتمادتر هستند.

نحوه اخذ جواز کسب
جواز کسب از سوی اتحادیه‏ های صنفی و دستگاه‏های موضوع تبصره ذیل بند (م) ماده ۳۰ و تبصره ۳ ماده ۲۶ قانون نظام صنفی صادر می شود. بر این اساس، هر کسب و کاری با توجه به نوع فعالیت خود باید به دستگاه و ارگان مربوطه مراجعه کند. برای مثال شرکت هایی که در زمینه فروش بذر و کودهای شیمیایی فعالیت دارند، باید از اداره جهاد کشاورزی جواز دریافت کنند.
دریافت جواز کسب می تواند از طریق سامانه الکترونیکی نیز صورت بگیرد. براساس ماده ۷۰ قانون برنامه پنج ساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران، تمامی افراد می توانند برای اخذ جواز کسب از طریق سامانه الکترونیکی اقدام کنند.

شرایط و ضوابط اخذ جواز کسب

مراحل صدور پروانه کسب
تمامی متقاضیان اخذ پروانه کسب باید به سامانه صدور پروانه کسب مراجعه کنند. در این سامانه باید تقاضا ثبت و کد رهگیری اخذ شود. درخواست متقاضیان همراه با ارائه مدارک صورت می گیرد که به صورت اسکن شده در سامانه بارگذاری می شود. کارشناسان مراجع صدور جواز کسب نیز موظفند تا تمامی درخواست های متقاضیان را به همراه مدارک رسیده بررسی کنند. در صورتی که در مدارک نقص و ایرادی باشد، مراتب را طی ۱۵ روز از طریق پست الکترونیکی یا شماره تماس به متقاضی اعلام نمایند. در غیر این صورت باید برای ارائه کد رهگیری به متقاضی اقدام کنند.
در صورتی که در مدارک ایراد یا نقصی باشد، متقاضی موظف است تا در ظرف مدت سه ماه تمامی ایرادات را برطرف و مجددا مدارک مورد نیاز را از طریق سامانه ارسال کند و تصویر آن را به مراجع صدور جواز کسب ارائه دهد. در صورتی که در این مدت هیچ اقدامی از سوی متقاضی برای رفع نواقص مدارک صورت نگیرد و دستگاه های استعلام شونده پاسخ منفی دریافت کنند، مهلت اخذ جواز کسب باطل می شود.

شرایط اخذ جواز کسب
برای دریافت جواز کسب باید شرایط زیر از سوی متقاضیان مد نظر قرار بگیرد :

ارائه سند مالکیت یا اجاره نامه رسمی یا عادی (دارای اعتبار زمانی) یا دیگر عقود ناقله (سرقفلی، هبه، وصیت تملیکی، صلح در مقام بیع یا اجاره) یا ارائه قراردادهای منعقده که میان متقاضی و اشخاص حقیقی و حقوقی (دولتی و غیر دولتی) رد و بدل می شود، الزامی می باشد.
صاحبان اسناد عادی، باید تعهد نامه محضری مبنی بر پذیرش مسئولیت حقوقی ناشی از آن را ارائه دهند.
برای اماکن تجاری، اداری یا کارگاهی اخذ مجوز کسب بلامانع است.
دریافت گواهی اداره امور مالیاتی مبنی بر پرداخت بدهی ها ضرورت دارد.
برای اصناف و مراکز آموزشی، گذراندن دوره های آموزشی تحت نظر کمیسیون نظارت الزامی می باشد. متقاضیانی که پراونه کسب را دریافت کرده اند، از گذراندن دوره های آموزشی معاف هستند.

مدارک مورد نیاز جهت اخذ جواز کسب

ارائه مدارک شناسایی شامل کپی برابر اصل شناسنامه و کارت ملی برای اتباع ایرانی و گذرنامه، پروانه کار و اقامت معتبر برای اتباع خارجی
کپی برابر اصل کارت پایان خدمت نظام وظیفه یا معافیت دائم یا پزشکی برای آقایان کمتر از ۵۰ سال سن
شش قطعه عکس۴×۳
کارت معاینه پزشکی و گواهی صلاحیت بهداشتی از مراکز بهداشتی-درمانی برای مراکز فروش محصولات بهداشتی
گواهی صلاحیت فردی، انتظامی و ترافیکی از نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران
پروانه تخصصی و فنی یا دیپلم فنی یا مدارک تحصیلی بالاتر مرتبط برای صنوف
فیش پرداخت هزینه های اخذ جواز کسب
کپی مدرک تحصیلی

لیزینگ به معنای اجاره دادن و کرایه کردن، گرفته شده است. شرکت های لیزینگ به صاحبان و شرکا اجازه می دهند تا حق مالکیت را در اختیار بگیرند و در مقابل، حق استفاده ، در اختیار مستاجر قرار بگیرد.
برای ثبت شرکت لیزینگ چه اقداماتی ضروری است
برای ثبت شرکت لیزینگ چه باید کرد ؟ لیزینگ از واژه Lease به معنای اجاره دادن و کرایه کردن ، گرفته شده است. شرکت های لیزینگ به صاحبان و شرکا اجازه می دهند تا حق مالکیت را در اختیار بگیرند و در مقابل، حق استفاده، در اختیار مستاجر قرار بگیرد. شرکت لیزینگ در ایران در چارچوب عمل می کند که به صورت قرارداد اجاره به شرط تملیک منعقد و اجرا گذاشته می شود. در این نوع شرکت ها تعیین دوره (مدت) قرارداد، مبلغ دقیق، تعداد اقساط اجاره و نحوه تعیین و محاسبه اصل و فرع قیمت باقی مانده باید به طور دقیق مشخص شود.

بازپرداخت اقساط که در فواصل زمانی منظم و معین (ماهانه، سه ماهه، شش ماهه و یا سالانه) صورت می گیرد، به عنوان نقطه مشترک انواع معاملات لیزینگ محسوب می شود.

ثبت شرکت لیزینگ

از جمله مهمترین مزایای شرکت های لیزینگ می توان به موارد زیر اشاره کرد :

کاهش نرخ تورم
صرفه جویی در بکارگیری منابع مالی مستاجران
انطباق بهتر با شرایط و انتظار مستاجر
سهولت معامله در مقایسه با روشهای استقراض
قابلیت جایگزینی دارایی های جدید

در کشور ایران در حال حاضر نزدیک به ۶۳ شرکت لیزینگ ثبت شده است که ۸۰ درصد آنها در زمینه صنعت خودرو فعالیت دارند. هدف از این شرکت ها، بهینه سازی محصولات می باشد.

دریافت مجوز شرکت لیزینگ
با توجه به مقدمه ای که در رابطه با شرکت های لیزینگ گفته شد، شرکت های لیزینگ موظف به دریافت مجوز فعالیت و مجوز تاسیس هستند که مجوز تاسیس با موافقت بانک مرکزی و با ثبت شرکت لیزینگ، پس از طی مراحل پیش بینی شده است. همچنین مجوز فعالیت برای شرکت های لیزینگ با اعطای مجوز از سوی بانک مرکزی برای شروع فعالیت شرکت لیزینگ جدید التاسیس صورت می گیرد.

نحوه ثبت شرکت های لیزینگ
علاوه بر اینکه این شرکت ها موظف به دریافت مجوز هستند، باید در اداره ثبت شرکت ها نیز به ثبت برسند. در غیر اینصورت عملکرد آنها غیرقانونی خواهد بود. در مجلس شورای اسلامی یک قانون در تاریخ ۱۳۸۳/۱۰/۲۲ تصویب شد که بر اساس آن، فعالیت شرکت های لیزینگ از مصادیق فعالیت در بازار غیر متشکل پولی محسوب می شود. ثبت این نوع شرکت ها به صورت زیر انجام می شود :

ماده ۱ :
بر اساس این ماده، تنظیم بازار غیر متشکل پولی توسط بازار صورت می گیرد. در این میان بانک مرکزی، نیروی انتظامی، بانک یا موسسه اعتباری غیر بانکی و شرکت لیزینگ به عنوان طرف های دیگر تنظیم بازار غیر متشکل پولی می باشند.

عملیات لیزینگ در این شرکت ها، در زمینه خرید اموال منقول و غیرمنقول توسط شرکت صورت می گیرد که واگذاری یا انتقال این اموال به متقاضیان از طریق روشهای مختلف عقد اجاره و یا فروش قسطی انجام می شود. مشتریانی که از شرکت های لیزینگ خرید می کنند، اشخاص حقیقی و حقوقی استفاده کننده از تسهیلات شرکت لیزینگ خواهند بود. تمامی این موارد باید در اظهارنامه قید شود و سپس در اداره کل ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی ثبت گردد.

ماده ۲ :
شرکت های لیزینگ باید فعالیت خود را محدود به خرید اموال مورد درخواست مشتریان، ارز تولید کنندگان و یا فروشندگان و واگذاری آنها به مشتریان نمایند که این کار با اجاره و یا فروش قسطی صورت می گیرد.

ماده ۳ :
فعالیت شرکت های لیزینگ تنها توسط اشخاص حقوقی و با رعایت مفاد این دستورالعمل قانونی خواهد بود.

ماده ۴ :
شرکت هایی که پیش از تصویب این دستور العمل تاسیس شده باشند، به اخذ مجوز نیاز ندارند و تنها باید در اداره ثبت شرکت ها به ثبت برسند.

ماده ۵ :
میزان سرمایه ای که برای شرکت های لیزینگ تعیین شده است، به شرح زیر می باشد:

الف ـ شرکت هایی که به فعالیت در زمینه خودرو سواری، ماشین آلات و تجهیزات راهسازی، ماشین آلات مورد نیاز کارخانجات، وانت، مینی بوس، کامیون های سبک و … که به شش میلیارد تومان سرمایه نیاز دارند.

ب ـ شرکت هایی که در زمینه کالاهای سرمایه ای گران قیمت از قبیل هواپیما، اتوبوس، تریلی، کامیون های سنگین، ماشین آلات سنگین مورد نیاز کارخانجات و … فعالیت دارند، باید حداقل ۱۰ میلیارد تومان سرمایه داشته باشند.

ماده ۶ :
متقاضیان ثبت شرکت لیزینگ زمان درخواست باید به همراه تقاضای خود مدارک و اطلاعات را به بانک مرکزی تحویل دهند.

شرکت های تبلیغاتی در زمینه ایجاد ، طراحی و پیاده سازی انواع تبلیغات ، با استقلال کامل از مشتری ها عمل می کنند و بر روی مفاهیمی از قبیل ارزش دهی به محصولات یا خدمات مشتری تمرکز یافته و پیام صاحبان شرکت ها را به سمع و نظر سایرین می رساند

چگونگی ثبت شرکتهای تبلیغاتی

منظور از شرکتهای تبلیغاتی چیست؟

چگونگی ثبت شرکتهای تبلیغاتی ، شرکت های تبلیغاتی در زمینه ایجاد ، طراحی و پیاده سازی انواع تبلیغات، با استقلال کامل از مشتری ها عمل می کنند و بر روی مفاهیمی از قبیل ارزش دهی به محصولات یا خدمات مشتری تمرکز یافته و پیام صاحبان شرکت ها را به سمع و نظر سایرین می رساند. همچنین، یک شرکت تبلیغاتی می تواند استراتژی های بازاریابی و برندینگ و فروش های فوق العاده را برای مشتری خود طراحی کند. این نوع شرکت برای تولید انواع تبلیغات از جمله تبلیغات تلویزیونی، تبلیغاتی رادیویی، تبلیغات آنلاین، تبلیغات موبایلی و یا ترکیبی از استراتژی های فعالیت دارند.

ثبت شرکت های تبلیغاتی

شرکت های تبلیغاتی نیز همچون سایر انواع شرکت ها باید ثبت شوند. در این خصوص متقاضیان ثبت شرکت های تبلیغاتی می توانند به اداره ثبت شرکت ها مراجعه و در مورد نحوه ثبت مشاوره و راهنمایی لازم را دریافت کنند. اصول ثبت شرکت تبلیغاتی به صورت زیر می باشد :

کلیه مراحل ثبت می تواند می تواند توسط یکی از شرکای شرکت و یا وکیل شرکت صورت بگیرد. در صورتی که وکیل امور ثبت شرکت را بر عهده دارد، باید وکالتنامه را در تمامی مراحل به همراه داشته باشند.
انتخاب چندین نام برای شرکت تبلیغاتی ضرورت دارد. کارشناسان اداره ثبت با بررسی نام و اولویت بندی آنها، یک نام غیر تکراری و مطابق با موازین شرعی و عرف جامعه را انتخاب و ثبت می کنند.
برخی از شرکت های تبلیغاتی به مجوز نیاز دارند که تشخیص این امر بر عهده کارشناسان اداره ثبت شرکت است. همچنین با تشخیص کارشناس، قبل از ثبت باید هیات مدیره شرکت تبلیغاتی در آزمون ویژه تاسیس شرکت (کانون) تبلیغاتی شرکت کنند و با دریافت مجوز برای ثبت شرکت خود اقدام کنند.

شرایط اخذ مجوز برای شرکت تبلیغاتی
با توجه به اینکه دریافت مجوز برای شرکت های تبلیغاتی ضرورت دارد، شرایط اخذ آن به صورت زیر می باشد:

متقاضیان دریافت مجوز شرکت تبلیغاتی ابتدا باید به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان محل سکونت یک تقاضانامه را ارائه دهند که در آن امضای صاحب امتیاز و معرفی مدیر مسئول قید شده باشد.
ارائه عکس ۴*۳ چهار قطعه از مدیر مسئول و صاحب امتیاز شرکت ضرورت دارد.
ارائه کپی مدرک تحصیلی مدیر مسئول و صاحب امتیاز شرکت و ارائه آن به اداره کل فرهنگ ضرورت دارد.
سایر مدارکی که باید به ادار کل فرهنگ و ارشاد اسلامی ارائه شود، عبارتند از: تصویر کارت پایان خدمت یا معافیت دایم و ارائه اصل آن و گواهی عدم سوء سابقه کیفری با معرفی اداره کل.
برای دریافت مجوز شرکت تبلیغاتی دریافت تاییدیه اماکن نیروی انتظامی با معرفی اداره کل استان ضرورت دارد.

ثبت انواع شرکت های تبلیغاتی

شرکت های تبلیغاتی که مجوز خود را دریافت کرده اند، می توانند ثبت شوند. در این صورت:

شرکت تبلیغاتی می تواند در قالب شرکتهای با مسئولیت محدود، سهامی خاص و یا موسسات غیرتجاری ثبت شود.
مدیرعامل شرکت تبلیغاتی نباید در وزارتخانه ها یا موسسات یا شرکت های دولتی و یا شهرداری ها اشتغال داشته باشد.
برای مدیرعامل داشتن مدرک دیپلم کامل متوسطه و داشتن حداقل پنچ سال سابقه کار موثر در زمینه تایید کمیته سازمان های تبلیغات با تایید کمیته سازمانهای تبلیغات یا مدرک تحصیلی معادل دانشنامه لیسانس در رشته های بازرگانی، روابط عمومی، بازاریابی و تبلیغات یا علوم اجتماعی ضرورت دارد.